سبک امپرسیونیسم

سبک امپرسیونیسم از سال 1871 شروع شد. اولین اثر امپرسیونیستی، نقاشی کلودمونه با عنوان امپرسیون (طلوع آفتاب) بود.

ژوزف ونسان منتقد این اثر را طعنه آمیز نقد کرد و آن رایک کاغذ دیواری ناتمام نام برد.
در سال 1874 نامیدن یک هنرمند با لقب امپرسیونیست یک ناسزا محسوب میشد. یعنی نقاش هیچ مهارتی نداشته و فاقد عقل سلیم برای پایان دادن اثرخود میباشد. لویی لروا منتقد دیگر سبک امپرسیون بود و بسیاری از آثار مونه و همکاران او را در سال 1874 کثیف، شلخته، بیدقت و بی‌پروا نامید.

اما دوسال بعد در سال 1876 این سبک و واژه توسط طرفداران و نقاشان استفاده شد و به محبوبیت رسید.این سبک برای نمایش بازی نور بر روی اشیا بود. همچنین با ضربه‌های کوتاه قلم‌مو بر روی بوم و جداسازی رنگ‌ها مخاطب را جذب می‌کند.

هنرمندان رنگ روغن در سبک امپرسیونیسم رنگ‌های تاریک مثل سیاه را از تخته رنگ‌های خود پاک کردند و سایه‌ها را از ترکیب رنگ شی با رنگ مکمل آن ایجاد میکردند. (مثلا اگر شی رنگی زرد داشت سایه آن را با کمک رنگ مکمل آن یعنی بنفش ایجاد می‌کردند).

سرعت در این سبک دارای اهمیت است و هنر لحظات گذراست و نوع خاصی از موضوعات را به نمایش می‌گذارد. مثل خوشی و شادی‌های زنان و مردان در فضای باز با استفاده از رنگهای روشن.
نقاشان معروف سبک امپرسیونیسم: کلود مونه، پیرآگوست رنوار، ادگار دگا، برت موریسو، گوستاو کایبوت