سبک رئالیسم
سبک رئالیسم چیست؟
معنای واقع‌گرایی است و درنتیجه و ادامه تحوالت قرن 18 شکل گرفت. در سبک رئال، هنرمند از هرگونه احساساتیگری خودداری می‌کند و به تجسم حقایق و واقعیت‌ها می‌پردازد. او باید وقایع طبیعی و روزمره را همانگونه که هست به نمایش بگذارد.
در سال 1846 شارل بودلر(شاعر و هنرشناس فرانسوی) نقاشی‌هایی را ستایش می‌کرد که بتواند خاصیت قهرمانانه زندگی معاصر را به تصویر درآورد. گوستاو کوربه (1819-1877) هنرمندی بود که به این عقیده درآمد که هنر رومانتیسم بر اهمیت احساسات و تخیل است و صرفا دستاویزی برای فرار از واقعیت‌های زمان است.
کوربه معتقد بود که هنرمند نباید تنها به تجربه شخصی و بی‌واسطه خود تکیه کند و می‌گفت من نمیتوانم فرشته‌ای را ترسیم کنم چرا که هرگز آن را ندیده‌ام. او نخستین اثر واقع‌گرایی (رئالیسم) را به نمایش گذاشت به نام: سنگ شکنان
در سال‌های 1855 که نمایشگاه‌های نقاشی پاریس در انحصار انگر و دلاکروا بود (در صورت علاقه می‌توانید درباره این دو هنرمند بیشتر تحقیق کنید) کوربه یک نمایشگاه خصوصی به همراه بیانیه واقع‌گرایی ارائه داد. موضوعات نقاشی‌های او بیشتر شکارچیان، دهقانان، کارگران و …… بودند و از همین جا طرز تفکر هنر برای هنر رواج یافت.
درنتیجه: رئالیسم یک روش هنری قابل تعمیم به بسیاری از آثار هنری صرف نظر از سبک یا اسلوب معین است. رئالیسم را در آثاری می‌توان یافت که هنرمند از ظواهر عینی فراتر رفته و حقایقی از روابط گوناگون و پویای انسان با محیط اطرافش را بیان می‌کند. به بیان دیگر: انسان چیست و چه می‌تواند بشود؟
نقاشان این سبک: رامبراند، گویا، ونگوگ، پیکاسو، لژه
